پست دوازدهم

اوضاع به کام نیست اما حال دلمان خوب است. علت را نمیدانیم و نیازی هم نیست به دانستنش. تا وقتی حال خوب است دیگر چه نیازی به علتش است. پیشنهاد ساخت وبلاگی دیگر با یکی از رفقا را مطرح کردیم که مقدماتش را میچینیم در روز های آتی انشااله. امتحان امروز را خوب دادیم و فردا به علت برودت هوا تعطیل شده و رزیدنت محترم قر آمده است و پیام گذاشته که شما بیایید حتما. حق دارد بنده خدا نباشیم مریض از دست میرود با این حجم از تعهد کاری پایین سرویس محترم عفونی. آدم بعضی وقت ها میماند. غر بزند که چرا این ها اینجوری اند، چهار روز دیگر همین صحبت هارا پشت سر خودش میکنند. غر نزند، دق میکند از دست این جماعت خودشیفته. در حال حاضر ما به مریض های خودمان برسیم و کار های پژوهشی خودمان را انجام دهیم بس است. بقیه را خودشان هندل کنند که امسال سال شل گرفتن است. دیگر جمله به ذهن نمی آید که بیاید هم ارتباطی با بقیه جملات ندارد.
به رسم ادب
به امید خدا